سرلشکر خلبان، شهید محمد میر

نام پدر: مزار

تاریخ تولد: 1330

محل تولد: روستای شهرک از توابع شهرستان زابل

میزان تحصیلات: لیسانس

شغل: نظامی (افسر)

تاریخ شهادت: 25 مهر 1359

محل شهادت: آسمان بصره به آبادان

امیر سرلشکر خلبان، شهید محمد میر در اسفندماه 1330 در روستا شهرک شیب‌آب از توابع شهرستان زابل در خانواده‌ای کشاورز و متدیّن دیده به جهان گشود. در اوان کودکی پدر بزرگوارش را از دست داد. با دشواری بسیار، تحصیلات مقاطع ابتدایی و متوسطه را به پایان رساند و در هجده‌سالگی موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. در سال 1349 در دانشکدة افسری خلبانی نیروی هوایی ارتش پذیرفته شد. سال 1350 به‌منظورِ فراگیری علوم و فنون خلبانی به آمریکا اعزام شد و در سال 1352 به‌عنوانِ اولین خلبان استان سیستان‌و‌بلوچستان دوره‌های خلبانی هواپیمای شکاری اف– 4 را با موفقیت طی سپری کرد. وی برای ادامة خدمت به وطنش بازگشت و در پایگاه‌های شکاریِ هواییِ تهران، شیراز، همدان و بندرعباس مشغول به خدمت شد. شهید میر در زمان انجام وظیفه در پایگاه هوایی بندرعباس عهده‌دار سمت‌های متعددی بود: فرماندهی مهندسی و تحصیلات کل پایگاه، مسئول عقیدتی سیاسی پایگاه، عضو ارشد انجمن اسلامی پایگاه، عضو ارشد جهاد پایگاه، مسئول عملیات گردان پایگاه و همچنین فرماندهی و هماهنگ‌کنندة عملیات هوایی.

با شروع جنگ تحمیلی خود را موظف به دفاع از آسمان ایران اسلامی و خدمت به مردم و انقلاب می‌دانست. شهید از خلبانان متعهد، شجاع و انقلابی نظام اسلامی بود که ضمن فرماندهی عملیات هوایی، داوطلبانه عملیات برون‌مرزی را با رشادت تمام انجام می‌داد و سرانجام این عقاب تیزپرواز پس از چندین بار عملیات پروازی به خاک دشمن و وارد نمودن خسارت چشم‌گیر و ضربات مهلک بر نیروهای ارتش بعث عراق، هنگام مراجعت از یکی از پروازهای برون‌مرزی در تاریخ 25 مهر 1359 هواپیمای ایشان در آسمان بصره به آبادان مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفت و به فیض عظیم شهادت نائل آمدند. شهید میر: فرزندی مهربان، همسری باگذشت، پدری فداکار و برادری محبوب بودند که همیشه می‌گفتند: انسان هنگام پرواز در آسمان عظمت خداوند را با تمام وجود احساس می‌کند. از شهید بزرگوار دو فرزند به یادگار مانده است که به لطف خداوند پسر ایشان دکترای متخصص قلب و عروق و دخترشان کارشناس علوم تغذیه می‌باشند. موفقیت و کسب افتخارات و توفیقات فرزندان شهید میر، مرهون تلاش و ازخودگذشتگی همسر دلسوز و فداکار ایشان بوده که علاوه بر جایگاه مادر، جای خالی پدر را نیز برای فرزندان به‌خوبی پر نمودند و هم‌اینک باعث افتخار خانوادة بزرگ ارتش و خویشان هستند.

قسمتی از وصیت‌نامة شهید: وقتی انسان در هوا و آسمان سیر و پرواز می‌کند، خداوند را لمس می‌کند و به‌وضوح می‌بیند که خداوند بزرگ او را کمک می‌کند.

بال عقابانت نمی‌لرزد نام شهیدانت نمی‌میرد شیر پلنگ کوه‌هایت را

نوشیده‌اند، ایران! از خاره سنگت جوشن گلگون پوشیده‌اند ایران!